Reisdagje

We staan klaar voor het Amsterdam cafe wanneer dat om halfnegen open gaat. We hebben een rit van 350km naar Malacca voor de boeg en willen op tijd vertrekken. Het gaat opnieuw via een bochtenweg naar het Zuiden en een uurtje na vertrek draaien we de tolweg op. De autosnelweg gaat recht door Kuala Lumpur, en we spotten de Petronas twin towers en de Menara KL toren. Hoe fijn het ook is om nieuwe plaatsen te ontdekken, nu en dan iets herkenbaar zien doet ook deugd. Na de ondertussen dagelijkse regenbui arriveren we een eind na de middag in Malacca. Ons hotel heeft alles wat het vorige niet had volgens de jongens, elk detail is verzorgd en instagrammable en de kamer lijkt wel een balzaal… Voor we de auto binnen brengen in het lokale AVIS kantoor droppen we de bagage en de kinderen alvast.

We slenteren ‘s avonds richting centrum van het kleine stadje. Onze eerste stops zijn het Portugese A Famosa fort, of wat er van over blijft en de ruine van de St-Pauls kerk, bovenop een heuvel. In de kerk zien we grafstenen uit de 18de eeuw van toenmalige Nederlandse inwoners van Malacca. 

Maar de blikvanger deze avond, en iets dat we ons voor altijd zullen herinneren, zijn de verlichte riksja’s die met toeristen rondrijden door de stad. Iedere riksja is versierd met een ander thema, zoals Spiderman, Minions, Among Us, Little Pony en nog veel meer. Ontzettend veel kitch maar zeer in trek bij de lokale toeristen. Je hoort de riksja’s van ver aankomen, want ze spelen allemaal loeiharde muziek in overeenstemming met hun versiering. Zotter kan niet, het lijkt wel Plopsaland maar dan 10 keer zo luid.

We nemen het pad langs de rivier tot aan een gezellig verlicht straatje met enkele restaurantjes. Ditmaal kiezen we een Arabisch eetstalletje uit, en proeven stevig gekruide tajine en kebabs. Zalig die varatie aan eetmogelijkheden toch! We eten aan tafeltjes op straat, en de jongens smullen zonder morren mee ‘omdat de keuken overdekt is’. Dat er verder op net dezelfde manier wordt gekookt als in stalletjes op straat ontgaat hen, maar des te beter :).