Finding Nemo

Vandaag gaan Louis, Emiel en ik snorkelen terwijl Dirk het nog rustig aan doet en op het eiland blijft. We waden door het warme zeewater naar een klein bootje en vertrekken naar Coral Island, een eilandje aan de noordkant van Tioman, op een dik half uur varen. De naam van het eiland is alvast veelbelovend! Het bonte gezelschap aan boord bestaat uit vier lokale Indische vrouwen met een zo blijkt al snel rotverwend jongetje, een groepje van zes Aziatische vrienden, een Aziatisch koppel en wij met drie. 

We hebben nog nooit gesnorkeld en hebben geen idee wat we moeten verwachten. Bij de eerste stop, springen we van de boot in het water en dan gaat een prachtige onderwaterwereld voor ons open. Het koraal is hier nog vrij goed bewaard, met rode, groene en af en toe felblauwe vormen. Hier en daar is het ook helemaal verzand, echt zonde. Onder ons zwemmen honderden meestal felgekleurde vissen. Er zijn vissen met zebra strepen, anderen in prachtig electric blauw, sommige met strepen en een felroze hoofd, kleine gele en grote grijze…  Soms zwemmen we midden in een school van ontelbare visjes die allemaal in dezelfde richting zwemmen om dan simultaan van richting te veranderen. Geen idee hoe ze dat doen, en supercool om te zien. We beseffen alledrie dat dit een superdagje wordt. Na een klein uurtje gaan we opnieuw aan boord, wij zijn dan nog de enigen in het water, de rest snorkelt op zijn Aziatisch: kort het water in en dan aan boord wachten tot de boot verder vaart.

We maken nog drie stops, tweemaal snorkelen we vanop de boot en eenmaal gaan we aan land op een felwit strand en gaan we van daar het turquoise water in. Wanneer Emiel en Louis wat brood krijgen van iemand staan ze al gauw tussen honderden gekleurde vissen… Halverwege de middag varen we terug naar Juara beach door de stevige golven. De kleine boot vliegt soms helemaal omhoog om dan met pijnlijke klap terug op het water te vallen en het water hoog te doen opspatten. Even leuk als Walibi beweert Emiel…

Dirk zag de boot van ver aankomen en staat op het strand te wachten. Na een hele dag op het water en in de zon is het aangenaam in de schaduw op ons terrasje. We lezen een beetje en hebben eindelijk Wifi. De rest van de dag verloopt rustig, met een strandwandeling wanneer de zon achter de heuvel is (we zitten aan de oostkant dus geen zonsondergang boven zee hier) en met opnieuw uitzetten van schildpadden…